Mekanlar Şiiri - İsmet Zeren

Mekanlarda gözüm yok
Olmadıktan sonra insanlar
İnsanlar gülmedikçe
Kuklalara sözüm yok
Sınırsız olan yaşamak mı dersin ey gönlüm
Yoksa boğuşmak mı kuşların çığlığıyla
Sev diyorsun ey gönlüm
Mekanları sil diyorsun
Ah..bilmezsin ki suçluyum gecelerde
Güneşi koynuma koymuşum
Bu gece,o gece ve her gece
Sevdiğimle ve sevgimle konuşmuşum
Bir avucunu görseydim özgürlüğün
Ve ellerini öpseydim kelepçesiz gecelerin
Fındık fıstık dağıtırdım çocuklara
Ve bir çocuk bahçesi olurdum
Salıncaklı ve kaygısız