Mekânın Cennet Olsun Emine Bulut

MEKÂNIN CENNET OLSUN
TALİHSİZ ANNE
Bir kadın öldürülmüş gün ışığında.
Hem de kalabalıkların arasında.
Dağ oldu büyüyor tepkiler ülkede.
Bu ağustos da kor düştü yüreklere.
Çocuk feryadını duymazdan gelmişler.
Hepsi bir film seyredercesine.
Şoka girmişler sanki şelfi çekenler.
On yaşında çocuğun acı feryadı.
“Ölme! Anne “diyerek gökleri sarstı.
Evlat çığlığı durdurmadı babayı.
Fütursuzca gasp etti masum anayı.
Çocuk nasıl unutacak bu travmayı?
Ne vakit sona erecek bu tacizler?
Şelfi çekmeyi başaran yüreksizler.
Katilin bileğini bükemediler.
“Lütfen anne ölme” diyerek yalvarmış.
Ahlaksız, ruhsuz cani nasıl bir babaymış?
Yetim bıraktı evladını eliyle.
Ağlattı duyanları kadının dramı.
Çocuğun fer yâdları içler acısı.
Hiçbir canlı dolduramaz anne yerini.
Yavrucuk kaldı dünyada yapayalnız.
Yardım düşünemeyen toplum duyarsız.
Hala yaşanıyor cahiliye devri.
Öldürüyor insanlar birbirlerini.