Mekânın Cennet Olsun Şiiri - Muhammed Aheng

-Rahmetli amcamın hatırasına-

Fırat’ın, Dicle’nin emzirdiği
Cömertliğin timsali dev yürek
Süphan’ın haşmetiyle mayalanan
Neyir gözlerine şebnem olduğum
Sarsılmaz duruşuna hayran yiğidim
Mekânın cennet olsun

Muş Ovası’na çöreklendi katran bir sis
Yüreklere kor ateş düştü hazin gecede
Bir dağ düştü Mezopotamya’nın bağrından
Evlere kara haber indi; ovanın güllerine keder
Ayrılığına dayanamadığım biricik yiğidim
Mekânın cennet olsun

Nil’in bereketi gibi açardın her dem sofranı
Bakışların bal olurdu en narin çiçeğin dalında
Müşfik gözlerine konardı ovanın garip yolcuları
İksirini alırdı her sabah aynalar gizemli gülüşünden
Gülüşünü asla unutamayacağım yiğidim
Mekânın cennet olsun

Tabutun sağına, soluna takıldı gözlerim
Mütebessim gözleri aradım çaresizce
Günah çizgisine basarak, ağlayarak
Acep bakmaz mı son bir kere gülerek
Gözlerinde ovanın can bulduğu yiğidim
Mekânın cennet olsun

Yiğidim! Artık hangi cesaret beni atar yetim ovaya
Yüzüme hangi göz efsunla bakar virane Altınova’da
Lal kesilen tüm kuşlar nasıl öter dükkânın kapısında
Ovanın ayazında kim tutar üşüyen titrek ellerimizi
Hepimizi yetim bırakan yiğidim
Mekânın cennet olsun

Ne gam ne keder kalsın kara toprağında
Gülüşlerin gibi nazenin olsun gittiğin mekân
Cömertliğin bize miras kalsın son nefese kadar
Ukbada görüşmeyi nasip etsin Yüce Yaratan
Toprağı mis gibi kokan yiğidim
Mekânın cennet olsun

(02.03.2016)