Mekânın cennet olsun Şiiri - Abdullah Ataş

Her nefs ölümü tadarmış, budur değişmeyen kanun,
O kanun ki ikrar etti,alemlere ibret olsun.
Ülkün vatan sevdasıydı, bozulmadı asla yolun,
Mezarın bir gül bahçesi, mekânın da cennet olsun.

Sen ki seni tanıyana gurur kaynağı olurdun.
Din, ırk ayrımı yapmadan derdine derman bulurdun.
Yüce hakkın rahmetiyle huzur dolsun yeni yurdun,
Mezarın bir gül bahçesi, mekânın da cennet olsun.

Kıymetin bilinir oldu hasretinle geçen her gün,
Yokluğunla savaşırken esir aldı beni hüzün.
Gitmiyor hiç hayalimden heybetinle, güler yüzün,
Mezarın bir gül bahçesi, mekânın da cennet olsun.

İftihar ederim mazin, aklıma her gelişinde,
Doğrudan ödün vermeden göç edip can verişinle,
Şahsiyetinle, özünle, örnek oldun her işinle,
Mezarın bir gül bahçesi, mekânın da cennet olsun.

Kan ağlıyor artık ruhum nedametin şiddetiyle,
İlminden feyz almak varken mahrum kaldı hiddetiyle.
Fanilik dünyaya mahsus, baki alem müddetiyle,
Mezarın bir gül bahçesi, mekânın da cennet olsun.