Mekanı Cennet Olsun Şiiri - Mahmut Çiçek ...

Buraya kadarmış yolun sonu
Ağladın güldün günü gün yaşadın
Bedene neler doldurdun
Kimi zaman nefis rüzgârıyla savruldun
Kimide tövbe ile kıbleyi ikbale döndün
Namazgâha koştun yakardın
Bak
Sessiz sedasız gittin
Neler götürdün neler kaldı
Sevdiklerin malın geldi sana
Amelinle bir avuç toprakla
Üzerinde yeşeren bitkiler kaldı
Sözlerine yalanla batılı hakkı
Dolandın bazen düştün bazen de
Kalktın çamura bata bata
Yaşamına doldurdun gösterişle heva’yı
Bak
Sana’da kalmadı
Bir güneş gibi doğdun battın
Yokluğu hiç düşünmedin
Varlıkla zevki sefa ile yaşadın
Son durağa gelince kilitlendin konuşamadın kekeledin
Bu dünyada bir toz parçası gibi estin gittin
Rabbim hikmetinle sınava çeksin amelinle değil
İyiliklerinle ibadetinle yarım sözlerinle bağışlasın
Cennet’ül adn kapısını açsın
Mekanın cennet olsun