Mekân Sensin Şiiri - Mustafa Erol

Mekân Sensin.

Başka kimse olmadı böyle bende.
Kan olup damarımda akan sensin.
Seni arar gözüm, her gördüğünde.
Kor misali içimi, yakan sensin.

Böyle bir sevdanın, olmaz ki sonu.
Kor gibi yanmakmış, aşkın kanunu.
Kutsal bildim, seni gördüğüm anı.
Gözüme güneş gibi, bakan sensin.

Sanma ki ben, senden sevda dilerim.
Sen sevmesen de, ben yine severim.
Seninle dopdolu, işte sol yerim.
Gönlüme aşk nurunu, takan sensin.

Ben seni sevmekle, düşsem de bitap.
Bir gün yazdıklarım olacak kitap.
Sanadır, söylenen en güzel hitap.
Can! Bende zaman sensin, mekân sensin.

Mustafa EROL
10/10/2010