Mekan mevlanındır söz mevlananın

Mekan mevlanındır söz mevlananın
Aşk ile öncüsü olmuş insanın
Bu günün yarının geçmiş zamanın
Muhakkak yaşanmış zamanı vardır

Doğa öç alıyor kin kusar olmuş
Alim korkusundan hep susar olmuş
İnsafsız celatlar baş keser olmuş
Mazlum çaresizdir amanı vardır

Aşk ferhati dağdan taştan aştırır
İnsanları var peşinde koşturur
Damlalar çoğalır çayı coşturur
Unutma her selin ummanı vardır

Nefis kulla bela olmuş geçmiyor
Kanadı kırılan kuşlar uçmuyor
Yureklerde buz var kucak açmıyor
Ateş yanar ise dumani vardır

Gönlüm kaptırmışım ben mevlanaya
Bedenim nurlaştı dönüştü aya
Ruh secde eylemiş yüce mevlaya
Gizlidir her canın imani vardır

Nice canlı mekan kurmuş ormana
Derdi olan hasret kalmış dermana
Başak olgunlaşır girer harmana
Seçilir danesi samanı vardır

Kavmin batışları tağutla olur
Rahmetin yağması bulutla olur
İnsan yaşıyorsa umutla olur
Meyerki her kulun gümanı vardır