Cennet diye bir mekan açmışlar yeni.
Ve mekanı cennet olmuş bizim mekansız çocukların.
Girişi damsız,
Sahibi gamsız bir insan.
Dizmişler tabutları ardı arkasına, tek sıra.
Ellerinde mikrofon,
Dillerinde hiç anlayamayacağımız yabancı bir lisan.
Hoperlörde uzakdoğu ezgleri,
Kahramanlık türküleri, bangır bangır.
Bardaklarda kıpkırmızı şehadet şerbeti.
Coşmuş, içmişiz
Kendimizden geçmişiz.
Sonra sabah olmuş, güneş doğmuş.
Uyanamamış, uyuyakalmışız.
Cennet diye bir mekan açılmış yeni.
Ve mekanı cennet olmuş bizim mekansız çocukların.
Bekir Dalkıç
Kayıt Tarihi : 29.1.2018 13:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!