Kim demiş ki; Osmanlı'nın sanat ruhu yok diye
Savaş sanatı bir güzel, müzik sanatı bir
Edilince seferberlik, iki sanat gelir dile
' Astur'un melodileri vurur, kurşun yerine
Ve düşman, Mehteranın dokusundan ürker
Dantel misali işlenir beyinlere
Bir acıdır çöker karşının cenahına
Bilirler ki; bilinir ki; vuruldu mu davulun tokmağı
Cümle azaları titretir, yerinden düşmanın
Galiçya ötelerinden duyulur, yürek hoplatısı
Tuna kıyılarını yalar, Mehteranın ahenkli dürtüsü
Başı sarıklı padişah, kesin bir gaza emrini verir
Ve şart koşulur zafere, başlar Osmanlı'nın
Mehteran Türküsü
Dua eder Şeyhülislam, muzafferat yolunda
Engel değil Pers sağında, Bizans solunda
İmanın kalın çizgisiyle çizildi bir kere kutlu dava
Mehteran önde, peygamber duası ordusunun sonunda
Atların ayakları çamura bulanır, okunur Fetih Suresi
Kahinlerin sınırlarını gösterir, Akdeniz'in Küresi
Savaş ve Mehteran bize ait sanat ise eğer, velakin
Devam edecek bu ülkü, Osmanlı ile sınırlı değil
Maalesef Türk'ün Süresi
Haydi vur Mehteran davula, tokmağını
Yankılansın bozkırlardan, semahlara sesin
Kurulsun obaya, Türkün süslü otağı
Ve dünyaya Mehteranın büyüsü yükselsin
İsmet Can
Kayıt Tarihi : 4.4.2022 01:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!