Mehter Dinlerken Şiiri - Hanifi Kara

MEHTER DİNLERKEN

Mâziye çağırır, bize yön verir
Gönül huzur bulur, mehter marşıyla.
Kalpleri titretir, dinleyen erir
İnsan bir hoş olur, mehter marşıyla.

Haklıyı/haksızı, güzelce tartar
Zâlimin zulmünü, “TEKBİR”le yırtar
Kendimize güven, arttıkça artar
Kalpler cûşa gelir, mehter marşıyla.

Mehteri duyunca, yatışır sinir
Bu gün yarın derken, biter bir ömür
Şanla dolu, mâzisiyle övünür
Dünkü gücün bilir, mehter marşıyla.

Vakâra çevirir, inan gurûru
Kalpler dinleyince, bulur sürûru
Âdetâ mest olur, insanın rûhu
Farklı bir haz alır, mehter marşıyla.

Konan engelleri; tanımaz, aşar
Kös vurdukça kalpler, birlikte coşar
Allah’ın aşkıyla, ölüme koşar
O; “Ölmeden ölür”, mehter marşıyla…(*)

05/05/’18
Hanifi KARA

(*) Ölmeden ölmek: Haramları terk etmek…