Kır atımın yelensinden tutup.
Gecenin karanlığında.
Şehre bıraktım kendimi.
Mehtap göz kırpıyor.
Rüzgâr ılık ılık esiyor, Şehir uyuyor.
Yaz gecesi, hava alıp götürüyor.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta