MEHTAPLAR
Denizler buz tutardı, mehtap ısıtmasa!
Dalgalar coşardı, mehtap uyutmasa.
Ay göle de şavkını vurur, karlı dağa da.
Biraz hırçınlaşıp akan ırmağa da.
Ateşin üstüne ışığını veremez.
Bir Ay, bir aşık ateşlerde erimez.
Göllerin mehtabıyla denizinki yarışır.
Dağların ki durur mu, gelir o da karışır!
Ben burada tek başıma duruyormuşum.
Ay bahane, mehtapları seviyormuşum!
Şiir:ÖNER ÇAĞLAR
23.03.2021 Saat:19:54
Kayıt Tarihi : 27.9.2021 14:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!