MEHTAP ZAMANI AY SEL OLURDU
El ele tutuşursak tüm vücudum el olurdu.
O an şubattaysak içimde deprem olurdu.
Kış mevsimi geçer çoktan yaz olurdu.
Biz bakışınca yıldız yağmur, ay sel olurdu.
Az bakışınca his sayfaları kitap olurdu
Okuyan aşk dünyasında derya olurdu.
Hep umman ötesinde bir yer olurdu.
Biz ağlayınca yıldız yağmur, ay sel olurdu.
Biraz yaklaşınca bu yer de serap olurdu.
Hilal gittikçe masmavi dolunay olurdu.
İşte hep böyle bir anda mehtap olurdu.
Biz ayrılınca yıldız yağmur, ay sel olurdu.
Öpüşmedik, öpüşürsek bu kıyamet olurdu.
Uydulardan bile olsa çok günah olurdu.
Mutlaka her aşkın sonunda bunlar olurdu.
Biz öpüşünce yıldız yağmur, ay sel olurdu.
Şiir: ÖNER ÇAĞLAR
29.06.2023 Saat: 14: 02
Kayıt Tarihi : 8.3.2025 22:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!