"...Ucunda ölüm yok ya.." denir ya..
Olsa ne yazar..
Sonunda ölüm olan hayat yolculuğunda,
Bir nefeslik zamanda,atılan her adımda..
Başa sarılmıyor geçen yıllar..
Tekrar izlemek ve geri döndürmek için..
Oysa bir saman aleviydik..,
Her dokunuşta tutuşarak parlayan,yanan,yakan..
Küle dönüşsekte sönmeyen..
Oysa bir damlaydık..;
damlaya damlaya okyanus olan..,
Bir vapurun düdüğünde takılı kalbim,
Aklımsa; Sende...
Dalar da gözlerim denizin maviliğine,
Seni özlerim...
İstanbul bardaktan boşalırcasına bugün,
isyan edercesine dalgalı deniz...Hüzünlere ağlamakta..
Bir sal yaptım dün akşam rüyamda...
Yıkılmış hayal evimin tahtalarından...
Yükledim tüm eşyalarımı..
Ucu yanmış eteğimi..
Tellere takılıp yırtılmış gömleğimi..
Dizleri kanlı pantalonumu,
Şimdi Tanıdın mı Sendeki Beni?
Ben; ölümüne kavgalarda,
Ben; yarınsız zamanlarda,
Ben; anlatılan masallarda
Ben; hain planlarda,
Nefesimi kesen yorgunluklarım
ve geriye şöyle bir baktığımda
Affı mümkün olmayan kırgınlıklarım var.
yanlızım desem, inandıklarıma ters.
Yanlız değilim desem, yaşadıklarıma ters.
Mutsuzum desem şükrüm incinir.
mutluyum desem Yüreğim...