Mehtap ve Gece Şiiri - Mehmet Can

Yaşam tadında essin rüzgar, ılık ılık.
Yanan yer yüreğin, kor kalan tarafı ateşlensin.
Kendisini tekrar yakmak adına, ateşiyle.
Anlayan seni çok uzaklarda bile olsa, aldırma.
Elini atsan dokunursun..inan.
Gülümsesin diye dudaklar
Mesafeler kendiliğinden kalkar aradan..
Adına, gönül demiş bunun yaradan.
Basit insanların, basit kavgalarına bakmadan düşün.
Güven yüreğinin derinliğine..
Beklenti içerisine girmeden anla..
Anlayabilirsen..
Tüm derinliklerini hülyaların..
Ve mehtap çıkar bir gece ansızın karşına..
Gör görebilirsen..
Gör görebilirsen..