Mehtap ve Deniz Şiiri - Caner Yatan

Seninle idim düşümde yine dün gece
El ele yürüyorduk ikimiz sahilde
Özür dilercesine okşuyordu dalgalar
Bir zamanlar acımasız davrandığı
Keskin kayaları
Mehtap ve deniz dertleşiyorlardı sessizce
Her gece buluştukları yerde
Aşkını anlatıyordu deniz mehtaba
Kavuşamayacaklarını bile bile
Bıkıp usanmadan saatlerce

Sen ve ben el ele idik sahilde
Tanık olmuştuk aşklarına ikimiz de

Kimi zaman onu kışkırtan rüzgarlarla
Bir olup savrulduğunu sağa sola hayasızca
Teselli bulduğunu azgın dalgalarda
Kimi zaman nice zayıflara acımasızca
Davrandığını anlatıyordu mehtaba
Şaşkın deniz
Hüzünlü aşkının kinini kusuyordu besbelli

Derken bir şeyler oluyordu sanki
Masum görünüşlü deniz canavarlaşıyor gibi
Nefreti ile kabaran dalgaları
Anlatmaya yetiyor kıskançlığını
Saldırıyordu delicesine üzerimize
Sımsıkı sarılmıştık birbirimize

Ayıramazdı ayırmamalı idi ikimizi
Gerçek değil düş olsa bile

İstanbul 1982