Mehtap ve Deniz
Bir gece yarısı sessizce,
mehtap indi denizin üstüne.
Gümüşten bir örtü serildi,
dalgaların nazlı kucağına.
Deniz konuştu fısıldayarak,
rüzgar taşıdı sözlerini göğe.
Mehtap,
ışığıyla okşadı mavi yüzeyi,
bir sevgilinin dokunuşu gibi.
Ne uzak, ne yakın,
ama hep birbirine ait,
gökte bir mehtap,
denizde bir sevda.
Biri nazlı,
biri kimsesiz gibi,
ama hep aynı rüyanın içinde.
Her dalga bir sözdür mehtaba,
her ışık bir cevaptır denize.
Ve biz,
bu bitmeyen aşkı seyrederiz,
gecenin sonsuz sessizliğinde,
bir masal gibi yaşar
mehtap ve deniz.
21.08.2019-Fethi Akın
Kayıt Tarihi : 25.2.2025 21:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!