Mehtap Sönük Kalır Yüzünde Aşkımın

Yaşamak; eğer farkındaysan sevginin
kalbine giden yolları açık bırakmışsa!
Bekliyorsa gelmeni, seviyorsa seni
kendin de bir bütün gibi görüyorsan
yaşamaktır aşkı, ruhuna denk düşer.
Tanrının layık gördüğü aşktır yaşamak.

Öyle bir deniz olur yüreğine yüreği
bütün taşları döker, geriye aşk kalır.
Meltem gibi ılık bir düş sargın kıyılara
oturur izlersin sevdiğin o güzel yüzü.
Mehtap sönük kalır yüzünde aşkının
kalbine kul olur, hep yanar yanarsın.

Sen düş mahlinin son evi, son kalbi
ilk halisin doğmanın yürekte.
Sen hayatsın çöl kaplı, gün ve gün
ömürde geçen her anı bitirecek
bir cansın. Ey can! seni seviyorum!
Bekle kalbime, sana sana dönüyorum.