Günün son ışıkları, solgun solgun gülünce,
Kırmızı güller açtı, ebemkuşağı gölde.
Uyuyan güzel, dağlar, kıyıdaki evler de,
Derin sulara daldı, alacakaranlıkta.
Lâmbâlar da yanınca, yansımalar çok lâtif,
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
