1982 nin sonlarına rastlar doğuşum...Perşembe bi öğle vakti..Adımı daha akrabalık bağımızın ne olduğu bile belli olmayan bir kadıncağız koymuş.Mehtap demiş, Mehtap olsun adı.Tüm hayat kadınlarına lazım böyle bi isim annesi keza ismimi benden çok kullandıkları kesin..
Dediğim gibi Perşembe bi öğle vaktiymiş ne cumaya ne ramazana ne kadir gecesine ne de bi kandile rastlamış doğuşum.Çok küçükmüş vücudum.Hala küçük.Sanırım o sıralar biri beşiğimin üzerinden atlamış....
Öyle bi aşk ki
Soluksuz nefes gibisin
Tüm tövbelerim bozulmuş
Maziye karışmış şiirlerim
Gönlümde sana bi tutam yer kalmamış
İçimde sönen lamba gibisin.
Nasıl geldim bu kente
Hangi ara nefes almaya başladım
bilmiyorum..
Seni sevmenin az öncesindeydi
Giyotin çığlıkları
ve biraz sonrasındaydı
rüyalarımda görüyorum seni
uzaksın bana
ağlıyorsun
gözyaşların yağmurun ortakçısı
yanıbaşındayım
görmüyorsun beni
yaşamak değil
beni sensizlik öldürecek
doya doya sohbet bile etmedik biz
gözümüz saat kadranında
söyleştik sadece
Yeni mevsimler buluruz yeni yollar ,
Baktın olmadı yeni çağlar açarız .
Durmak yok.
Durursan yoruldum dersin.
Avuçlarımız patladı çıkarken.
İki nefes arası yeniden başladık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!