Mehtap kızı Şiiri - A. Yüksel Şanlıer

Yıldızlara baktım, dökülür her biri gökten,
Bir,bir süzülüp geldi, gölün üstüne gökten,
Yıldız seli dağ taş, dökülür yerlere top,top,
Oynardı gölün kâlbini çalmış da sevinçten;

Elmas gibi taşlar nede hoş dan-s_e/diyorlar,
Mêhtâp’sa gülerdir suyu görmüş de yukardan,
Gül koncası kıskandı, seher vakti solarlar,
Ay zev-k_alıyor, ak-s _ına baktıkça şanından;

Ay şav-k_ına hayran, bakıyor kumlara gökten,
Göl mehtaba hayran, bakıyor yerdeki kırdan,
Mehtapla boyanmış sarı kumlar, sevişirken,
Mêhtâp kızı hep zev-k_ile oynar, suda ây’lan;

Baktım kıyısından göle, mêhtâp zamanında,
Canlandı hayal doldu sular, gölde bakarken,
Maymun gibi baktım göle, yattım şakağında,
Sandım ki yüzüm âydı bakardım göle yâr‘ken;

A.Yüksel şanlıer
26 MAYIS 2008-05-26