Mehtap Ismarlayan Gelgitlerin Gelinisin ...

-Hayatın devam etmesini neden araştırmıyoruz ki? Neden devam eder ki hayat senken, sen de yokken. Bu yaşanmış bir ölümün mumyasını sunmak değil mi?

Ya da kader kazançlarımızın toplanmasıdır, bize ait olanı olağan yapmak mıdır hayat.
Peki sevgilim, kayıplarımızdan,ayıplarımızdan elde edilen kazancın karında neden yoksun?

-Nedenler hep zararda?
-Kim hem adıl olarak kalmış.

Ey hayatın adıma yatırılmış kısmı, beni aşk dolu şiirlerle, türkülerle, perilerle, donatın!
-Yazıklarımın donanması yok diye veballerimi derin sularda bırakamam.Yıkanıp aklanıp aşklanıp çıktı.Şimdi aşka güneşlenme zamanı Mislina.

- Yarim “ yakut “olduğundan yaramı pırlanta sanmasın hüznün hırsızları.
-Kabuklarımı elmas sanan hazine avcıları umudumu çalmasın yeter.

Toz kaldırmasın bahtının toprağı.Özüm yeter .Gelmişsem sana gitmeyi de elbet öğretir aşkın hayatı. Ne zaman ki hayatın aşkı olup hayatımın aşkına varırsam bende kalan tortularını tırtıllara yedireceğim Mislina.
-Sen tırtıl avcısı olan aşk fakirisin. Kelebek olmayı seçtin, serçeler adına.

-Kırılmışlığına uçan kırlangıçlarım damlalarının selinde öldüler.Kırılacak neyin kaldı ki ? Sıra bende mi acep? Bu kurumlara da kızıyorum, sıra numaramı aldım, yarime birkaç öpücük yollayacağım çok bekletiyor hayatın bankası.

-Sözle iyilik, gözle süzülüş, aşkla mutluluk genç bırakıyor insanı.

Dertlerim senle yaşlanmış olabilir; ama sevdam genç, bir gün gelişin daha bebek gibi her günün önünde büyüyor.Derinlerde bekleşen ufkun magması var.Isınıyor yüreğim.Sol yanım beyazlarına meftun.
-Evet,buzullarım da var hem de en büyüğünden senden kalma en çok da benden kalma.

Ama içsel özgürleşmeyi başardığımdan yenilmedim hayata. Sana yenilmiş değilim, sensizliğe katıldım.
-İçsel, çevresel,ruhsal baskılara karşı, karşı konulmaz sevdanı set eyledim. Celladına gülümseyen dervişin dualarında sığındım en yücelere.Mistik diplerde susuz kalmadım.Suçsuz bir aranın arasında adına mutlululuk taşımanın kısmetiyim.

-Farkında olmanın farkındalığını yaşıyorum. Varoluş algısında her oluşun bir kıymeti nazariyesi varmış.
-Biz kıymet verdiklerimize kafiyelenmişiz.Oysa hayat kıymetli demlere emanet. Ve biz de emanetçiyiz.
-Dünyalar arasında taşıdığımız mecralarımız var.Varoluşa valsımızı sunmuşuz.Partnersiz olmaz Mislina.

-Damlaların okyanus süzgeci,ben susamış Ferhat, okyanusun dibinde kalmış dağın, delmekle değil varmakla delinirmiş bu dağ.

-Şimdi aşka mehtap ısmarlayan bu gelgitlerin gelinini karşısında ne yapacağım?

Duruşumun damadıyım? Dünya batsa da umurumda sensin?

Şimdi yakomozlara yansıyan özlemlerin t’ayfındayım. Ay def çalıyor, şem aşk uzatıyor. Ay ve şem ‘e teslim ettim aşkın kaderini bilesin Mislina

bekler beni beklemek
zayıf halkalarımı bağlar sen zaaflarımda mutluluk
sarılışı imzalar gelecek
güneş öper senli şafakları
gün aşkın sıratında güleç ışılış ısmarlar
cennetine tümlenir hayat
akar kevserin, huri dilinle çalınır sonsuz sevdamız