yavruağzı ağıtlarımı uyutuyor
cami avlusundaki güvercinler!
musallanın gölgesine kıvrılan
karıncaları tekmeliyor
helal süt emmemiş umut haramileri…
kalbim acıyor babam!
hıçkırıklarımı büyütüyor
avuçlarımın çizgilerine sığınan yazgım…
salıncağımın ipini
gözümün içine baka baka koparan hayatın
'/insanların dilsiz çığlığına sabrı ören sağanaktır
mor salkımlara huşu ile çarpan şiirin sureti / '
Şairin sessizliği, şairin dili olmuş.
Mutlulukla...
'dili ahraz
kalemi çağlayan
ben
yüzümü sürerim cennetine
nar_ı cehennemde yanarken düşlerim' derken kaleminiz ne güzel anlatmış şiirin doğum sancılarını.. en derin sevgilerimle
Şiirlerini okurken huzur buluyorum sevgili Mehtap..Kalemin hiç susmasın.