Sonbaharda sararıp da dökülen yaprakların hemen yanıbaşında sana olan sevgim...
Bir güz akşamında yavaş yavaş esen rüzgarda saklı sana olan hasretim...
Denize vurmuş mehtapta sana olan özlemim...
Dalgaların kıyıya her sert vuruşu kadar vurgun sana yüreğim...
Gökyüzündeki yıldızlar kadar ışıltılı gözlerin...
Gözlerin gözlerime,ellerin ellerime değdiğinde dayanamaz bu yüreğim...
Akşam oldu yine
Elveda geride kalan güne
Yine bir sessizlik çöktü içime
Yine bir sensizlik sezdim yüreğimde
Kararan hava gibi yok olur umutlarım
Perçinleşen sevda gibi yarına umutlarım
yağmurun çırpınışları inişlerindeki hızında mıdır?
yoksa kızmışlar mıdır, kızdırılmışlar mı?
neyedir onlardaki bu sitem
nedir kalplerindeki o nefreti dindiremeyen
susmak kadar uzak mıdır bağırmak kadar zor mu?
uzaklaşmak mı isterler yoksa tamamen yok olmak mı ?
Boğazımda düğümlenen kelimeler vuslat olur geceye
Beni sana götüren adımlarım çöker sessizce
Rüzgar kokunu getirir bana kıvrılarak
Rüzgarın getirdiği kokunla uyuşur bedenim fısıldayarak
Ayaz vurmuş yüreğine çiçekler getirsem
Bahar gelir mi o kalbine?
Karşımda güneşim batışı kızıllığıyla süslemiş her yeri
Aysa henüz bize göz kırpıyor gibi
Dalgaların her kıyıya vuruşuyla özlemleri artar mı insanın?
Veya da kıyıya vurup da her dönüşüyle sıkıntıları mı azalır?
Çözemem akşam saatlarinde seni bu kadar özlememin nedenini
Vuslata düşmüş sanki yüreğimin her yeri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!