Zümrüt yeşili gözlerinde
Başladı tutsaklığım
Umut türküsü oldun
Yalnız akşamlarımın.
Sessizliği,
Dantel dantel işlerken yüreğime
Boğaziçi, mavi sevdam
Gül bağındaki goncam
Güneş sende doğdu ruhuma
Gece koynunda rüyam
Ufka değen gözlerin
Kendimi bildim bileli
Bilirdim uzaklarda bir yerde
Beni koruyup gözetlediğini
Seviyordum da Seni kendimce
Vardın çünkü biliyordum
Ama su gibi, hayat gibi
Aşk için geldim ben bu ellere
Gördüm ki aşk benden çok ötelerde
Varmak için büyük menzile
Yanasın gönlüm aşk odu ile
Dervişin gönlünde aşkı görürsün
Aşıklar duyardım çocukluğumda
Bir gizli sevdayla tutuşmuş gönülleri
Ve gözlerinde o sevdanın derin izleri
Adına Hakk aşkı derlerdi ya!
Bilir miydim o aşkın anlatılmaz güzelliğini
Nerede bulayım Mevlâm seni
Kalbim Allah deyip de ağlar
Aşkın ateşi dağlar yüreği
Mevlâm kalbim Hakk diye ağlar
Yetiş merhem ol yarama
Bir seni sevdim gül kokulu yâr
Bir de adını sana veren gülü
Gülde seni, sende gülü buldum
Bir seni sevdim
Böylesi gönülden yâr
Ummanlara daldım, aradım Seni
Kızgın çöllerde aranan su gibi
Yılları tükettim taşa toprağa sorarak Seni
Yetiştin ya Efendim, hayat pınarı gibi
Çaresizlik teline dua mızrabı vurdum
Uzun zaman geçti
Kaç yaprak eskittik
Kaç sofra kurduk birlikte
Kaç gönülde yer bulduk
Kaç kez ecel terleri döktük
Ah be güvercin
Dün gece sensizliği gördüm düşümde
Nerede, nasıl olmuştu bilmem
Yoktun artık
Yok olmuştu bütün sesler
Bütün renkler, bütün duygular
Hissedebildiğim tek bir şey
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!