Bunca yoksunluk varken
Gökyüzün ne çok mavi
Dalların yemyeşil
Ve gözlerin dupduru
Yolun ucu belirsizmiş ne gam
Başın dimdik gidiyorsun çocuk
İçinde kahkahalar
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bir kardelen için yazmıştım bu şiiri. Öylesi bir şiir değil bence. Yolların yokuşu bir yanda, umut öbür yanda.Katır inadı ile aşılırken engeller,umut dağları deler.
Nur topu cocuk....oylesi bir siir
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta