Mehtap Şiiri - Bilsay Yıldırım

Mehtaba bakarken tanıyorum seni,
Kimse farkına varmadan.
El ele, yalın ayak, aynı kumsallarda yürürken
Buluyorum ikimizi.
Sessiz kalıyorum çoğu zaman,
Anlatamıyorum kimseye,
Anlatamıyorum beni nasıl öptüğünü,
Sanki ilk ben varmışım gibi,
Sanki daha önce hiç öpüşmemiş gibi.
Aynı mehtabın altında kaybediyorum seni,
Kimseler farkına varmadan.

Mehtaba bakarken tanıyorum seni,
Ne kendime anlatabiliyorum neden gittiğini,
Ne de unutabiliyorum ikimizin olan o tek geceyi.