Mehtap Şiiri - Buruk Sevinç

Bir Mehtap tutturmuşum, oh ne iyi...
Mehtap'lı içkiler içip sarhoş oluyorum, ne güzel...
Hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin,
Biraz Mehtap sürüyorum güzelleşiyor.
Şarkılar söylüyorum,
Şiirler yazıyorum Mehtap üstüne.
Saatim her zaman, ya Mehtap'a beş var,
Ya da Mehtap'ı beş geçiyor.
Ne yana baksam gördüğüm O.
Gözümü yumsam, aklımdan Mehtap geçiyor.
Bana sorarsanız mevsimlerden Mehtap'tayız,
Günlerden Mehtap'ertesidir.
O'dur gün be gün beni yaşatan,
O'nun kokusu sarmıştır sokakları,
O'nun gözleridir şafakta gördüğüm,
Akşam kızıllığında O'nun dudakları...

Başka kızı övmeyin yanımda, gücenirim,
Mehtap'ı öveceksiniz, ne ala oturabilirsiniz.
Bir kadahte sizinle içeriz, Mehtap'lı iki laf ederiz.
O'nu siz de seversiniz benim gibi...
Ama yağma yok, Mehtap'ı size bırakmam.
Alın tek kat elbisemi size vereyim,
Cebimde on liram var,
Onu da alın gerekirse.
Bir Mehtap'ı düşünürüm üşümem,
Üç kere Mehtap diye tekrarlarım karnım doyar.
Parasızlıkta bir şey mi?
Ölüm bile kötü değil
Mehtap'sızlık kadar.

O'na uğramayan gemiler batsın,
O'ndan geçmeyen trenler devrilsin,
O'nu sevmeyen yürek taş kesilsin,
Kapansın O'nu görmeyen gözler,
O'nu övmeyen diller kurusun...

İki kere iki dört,
Elde var Mehtap.
Bundan böyle, dünyada
Aşkın adı MEHTAP olsun.