Mehtabımsın Mehtab'ım,Bebeğim Benim

Sen daha doğmadan,adını koydum
Dünyaya gelince mutluluk buldum
Herkesten,herşeyden sakınıp durdum
Mehtaplı gecede,sanki ben doğdum

Gülünce gözlerin,neş'e saçıyor
Küsünce dünyadan güneş batıyor
Üzülüp ağlarsan,içim yanıyor
Her yerde gözlerim,seni arıyor

Mehtabımsın Mehtab'ım,bebeğim benim
Canımsın,kanımsın herşeyim benim
Seni ben, öyle çok seviyorum ki
Bir tek evladımsın,kızımsın benim

Seni ben canımdan,daha çok sevdim
Özleyip her akşam,koştum da geldim
Bağrıma basarak,kendimden geçtim
Allah'a şükredip,teşekkür ettim

Ne güzel yaratmış,seni Yaradan
Allah'ından bulsun,seni ağlatan
Ömrümce ayırmam,seni yanımdan
Uzun ömür versin,seni yaşatan

Mehtabımsın Mehtab'ım,bebeğim benim
Canımsın,kanımsın herşeyim benim
Seni ben öyle çok seviyorum ki
Bir tek evladımsın,kızımsın benim...
(Şubat.1989)