Gözlerin göğün mavisi ile birleşince,
Anlatmaya sözcükler yetmez!
Dillere destan hangi tabloyu söyleyeyim sana?
Denizin mavisine sığınmaya gerek var mı?
Sen diye uçsuz bucaksız göğe mi sokulayım.
Gözlerinin esareti bana tuzak,
Tutulmuşum her teline, her diline,
Kaç yağmur damlasında daha seni seyrederken,
Ne kadar daha ıslanmalıyım bilemiyorum.
Saçlarımın her telinden buram buram sen kokarken,
Söyle nasıl nefes alayım?
Güneşe meydan okuyan gözlerin,
Kemanın hisli sesi gibi kaşların,
Sana çağlayarak akan bu sevgi seli neyi anlatır?
Yakamoz mehtabında aklıma gelen hatıraların ezilir, bükülür.
Bir kor ateş gibi yakar beni,
Sineme değen busen, kalbime delice saplanır
Sahipsiz bir ayyaş gibi hissler aynasında gezer dururum.
05.06.2025
~Gülay Özdemir ~
Kayıt Tarihi : 9.6.2025 14:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yorumsuz:))
Aşkların en güzeli"
Demiş ya şarkı,
Sanırım bu şiir de öyle,
İçli, derin...
Tebrikler Gülay Hanım.
TÜM YORUMLAR (1)