Mehtâba Şiiri - Ahmet Aybuğa

Yalnızım bu gece,
Bir başıma, sensiz.
Fakat bırakmıyor Mehtâb
Beni yalnız, ruhumu sensiz.

İsmin aydınlatıyor kalbimi,
Ama kıskanıyor bulutlar,
Beni benden alan ışığını.
Aceleyle kapatıyorlar çehreni.

Ağırdan alıyor, aldırmıyorum hiçbirine,
Sabırla bekliyorum geçip gitmelerini.
Aralayıp hepsini parlıyorsun yine,
Önce gözlerime, sonra yüreğime.

Sakınıyorum gözlerimi, kalbimi
Sehrin huzursuz, karmaşık ışıklarından.
Bir sana bırakıyorum kendimi,
Ve derinden yakalayan sevgine...

(16 Eylül 2009)