Mehtaba Şiiri - Lafzı Nakıse

Parmaklarında çeşitli nazenin yüzükler vardı
Her biri ayrı bir hatıraya sahipti
Ne o anıları ne de seni...

Anlatmak her şeyi en teferruatına varana dek
Ve bir zerre kelam etmemek kan kussan dahi...
Bu ikilime esir zavallıcak der: "Ne zaman hür olacağız biz?"

Bazen hayret ediyor muhabbet sonsuzluğuna, dar geliyor dünya,
Bazen ise bir parça olsun sevemiyor, her şey sahte her şey hakir...
Ölmezsem bile diyor bu gelgitlerden öleceğim...

Normal bir yaşamak, sıradan olmak ne demektir?
Bu doğru kimin doğrusudur ve normali kim çizmektedir Allah aşkına söyle?
Nasıl durulmalı bu hayatta ve nasıl ölmeli?

Sorular aynı, değişiyor yanıtlar akan yaşla
Göz yaşı da bahsimdir, takvim yaşı da...
O mütemadiyen arıyor yavrum kendini, bu çıkmazlarda...