O bir cüt göz gör néce xoş
Baxır méhriban méhriban
O baxışla eriyir daş
Üreyime gözlerden yaş
Axır méhriban méhriban
Addımlayır candan sarı
Gelir méhriban méhriban
Üreyime arzuları
Gem yüklü minbir baharı
Salır méhriban méhriban
Gülüşü min cana deyer
Gülür méhriban méhriban
O gelen vaxt görsem eyer
Ağlım-uşum menden beyer
Alır méhriban méhriban
Can diyer candan yuxarı
Diyersen ki çiçek barı
Onun sevdakar baxışı
Uca vugarlı dağları
Yıxır méhriban méhriban
Könlüllerin öz cenneti
Dara salıp gesaveti
Bir ataşın yangusuna
Salıp göyceli hikmeti
Yaxır Méhriban Méhriban
Kayıt Tarihi : 5.2.2009 00:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiirimi 1990 yılında İstanbul da Méhriban Xanlarova ya itafen yazmışım.
Anlamadığım yerlere kendimce manalar yüklüyor öyle okuyorum
Duygusu öyle yoğunki...
selamlarımı bırakıyorum
Dara salıp gesaveti
Bir ataşın yangusuna
Salıp göyceli hikmeti
Yaxır Méhriban Méhriban
Okumaktan zevk aldım.Belki bazı bölümlerini anlamamış olabilirim ( ki anladığımı sanıyorum ) ama okuması rahat , duygusunu yansıtan bir şiirdi.
Sayın Hikmet Elp kutlarım.
saygımla...
TÜM YORUMLAR (2)