Mehpeyker Şiiri - İbrahim Aliyev

Şiir seni anlatabildiğim tek evim
Duvarlarında seni hissedişim bir nevi
Şiir sanki senin uzattığın hür elin
Uyandırması uykusundan kocaman bir devi

Şiir senin gözlerindir gülerse eğer
Yer yüzünü ışığıyla feth eden güneşe değer
Okyanusun ortasında yön bulur kendine
Seni bir defa hissedişinde hiçbir şey görmeyen

Bana göre sana mahsus doğanın kokusu
Bırak da kuşlar seni içi kör libaslılara okusun
Kabile halindeki bu devire Eros’daki oku sun
Ki deldiği gönüllere yemyeşil sarmaşıklar dokusun

Beni ben yapan şey de sensin sanırım
Seni bulduğundandır yeri dolmuş diğer yarımın
Beni şimdi benden alan şeylerden arınır
Benden uzak düşmüş ruhum sana sımsıkı sarılıp

Seni en derinden derine içimden süzeli
Biçiliyor içimdeki sarhoş, başı boş düzenim
İçim şimdi gitarı hoş bir müzisyenin müzesi
Damarlarını tellerine doluyor bir şeyden küsenin

Sesin göğüs kafesime özgürlük dağıtır
Şarkı sözlerin binbir budak eder kağıdı
Delip geçer sesindeki ton everest dağını
Ben, havada ses tellerine asılı tek ağınım

Bambaşkasın sen en baştan.
Seni bir farâzin bulsa durmaz, taşlar.
Ne hırs vardır, ne bir kibir aşkta,
Ne de daha sert değil âşık gurur taştan.

Çünkü gurur dediğim şey benim.
O kadar parlaksın ki gurur dâhi erir.
Bu öyle bir kalıp ki bana bahşettiğin,
Bir haybeyi külçe ediyor kendi ateşiyle halledip..

On parmağında da bir sihir saklı.
Derya ne ki yanında aşkta sana ait hakkın.
Kendine varabilir mi havzası yokluğa takılıp,
Sana karşı kötü düşünce barındıran aklın ?

Bu öyle bir nur ki sendeki karanlığa karşı.
Ay ışığı bile kendi elenmiş haliyle yarışır.
Dilin söylerken birlik için sülh marşı,
İlk adımlarını atıyordur ölümsüz bir barışın.

Senin ihtiyacın yok çünkü bir savaşa.
Görülmemiştir bir kadırga kıyına yanaşan..
Evrendeki her toprakta bir karmaşa.
Ruha sevgi dokursan ancak huzur asırlarca yaşar.

Sen göğüs boşluğumun güneyine sayfiye.
En korkak şiir sözlerimin sonuna kafiyem.
Her canlının gözlerini severim ruhtaki hal diye,
Seninse gözbebeğindeki her titreyiş saf bir yel..

Çünkü hiçbir anı beni bu kadar titretmedi.
Kalbime pompalanan bu litre ebedi..
Sevildiğine mağdur yollarına müptela-i aşk,
İki mızrakla kıskıvrak yakalanmış yaşam nedenim..