Mehperest Şiiri - Atılgan Alemdar

isa’dan önce mısır’da mehperestler vardı
gündüz sokağa çıkmazlardı,
ve hattâ gökyüzünün kapalı olduğu gecelerde.
neticede ayın olmadığı zamanlarda
sokağa çıkmazlardı.
ay’a taparlardı.
güneşsizlik kanlarını çekmişti
bulutsuzluk dudaklarını kurutmuş
karanlık yüreklerini eritmişti.
yüzleri beyazdı, ay gibi beyazdı
yüzleri korkunç beyazdı
mısır’da o zamanlar piramitler yağmalanmıştı
firavunların tanrı olmadığı anlaşılmıştı
mehperestler yıldızların aydan ışık alıp parladığını sanardı.

karanlıkta ay her zaman beyazdır
o zamanlarda da böyleydi ama korkunç beyazdı
karanlıkta mehperestlerin yüzü parlardı
gözleri aya bakınca büyür, yanardı
ayın büyüsü onları iğneli kundak gibi sarmıştı
karanlık yüreklerini eritmiş
güneşsizlik kanlarını çekmişti.