sıradan sakin kendince....
Avuçlarında çözülmeyen bir hikmet var senin,
yazgına münferit telaşlar taşıyan gölgene
bir ben ekle,
bir ben su içsin boynundan
ve hep uzağın sesi gibi yankılan tenimde.
Yağmurun topuklarına nispet eden adın
Tanrı seni bu gece
tam da,
sana hayatımın sırrını anlatacakken lanetledi.
Seni lanetlerken
neden beni temiz bıraksın ki,
onun çocuğu değilim.!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!