Mehmetle Söyleşimdir Şiiri - Zekeriyya B ...

MEHMETLE SÖYLEŞİMDİR

Bak ziyaretine gelmişim, can hemşerim, şehit Mehmet’im,
Sen o şerefe erdikten kırk beş sene sonra ben dünyaya gelmişim.
Ninemden babamdan dinledim sizi, sizin hikayenizdi anamın sözü,
Milletçe minnettarız, sizi görmeden tanıyanların da sızlardı gözü.
İçimizde hiç sönmeyen bir ateş yanar, ara sıra gülse de yüzümüz,
Bir yüzümüz gülse de, sizi unutmaz ki, anar ağlar diğer yüzümüz...
O ender makama eren size, ağlamak belki yersiz,
Lâkin insanız biz, kabarır yüreğimiz, anınca sizi depreşir hislerimiz.

Bir gerçek var ki Mehmet’im, düşündükçe rahatlar, ferahlarız
O makam olmasaydı, size hangi rütbe verilse önemsiz kalacaktı
O şahadet olmadan bin yıl yaşasaydınız, geriye ne kalacaktı?
O mertebe olmasa, sizleri kim anacak, kimler ağlayacaktı?
Bak hatırana hürmeten, yüz yıldır yazıyoruz, ne bitti, ne bitecek,
O yüce hatırana, bir asır yetmedi Mehmet’im, bin asır yetmeyecek!
Yirmili yaşlarında bak ki, ne ulvi bir mülkü kazanmışsın,
Böyle kısa bir zamanda zirveye ulaşmışsın.
Senin o cennetler mülkünün yanında, kâinat mülkü hafif kalıyor,
Sana gökte melekler, yerde Yunus, Mevlâna imrenerek bakıyor.

Baban, deden senden çok yaşadı belki, ama yine hepsi göçüp gittiler,
Sen olmasaydın eğer, unutulup gideceklerdi hepsi de birer birer...
Ama ne büyük şereftir ki, o dedeler, nineler seninle anılıyor şimdi,
O, Mehmet’in anası, babası, atasıdır diye çağrılıp anıldılar cümlesi..
O, ne büyük yürekmiş sende ki, Mehmet’im, yetiyor hepimize...
Yetmiş uluslu bir düşmanı yenip, acze düşürmüş, getirmişsiniz dize,
Bir kere ölümünüzle siz, sonsuzluğa uzanan hayat vermişsiniz bize.
Ne büyük bir mühür vurmuşsunuz, bitti gözüyle bakılan tarihimize!
Eminim Mehmet’im, sen ölürken yaşattığın bu devlet bitmeyecek,
Senin ruhunu burada bekler gördükçe düşman, bir daha gelmeyecek! ..

Zekeriyya BİCAN