Mehmete Ağıt Şiiri - Reşit Bahtiyar

Feryat fiğan eder bacın gardaşın
Daha genç yaşında soldun da gittin
Kahrolur dost ahbap eşin sırdaşın
Bir kazaya kurban oldun da gittin

Severdin mehmedim sen helal işi
Kazanmaya çıktın ekmeği aşı
Dört körpe yavruyla bir tane eşi
Ortadan ikiye böldün de gittin

Annen kuzum kuzum diyerek yandı
Al canımı deyip kıbleye döndü
Duasının kabul olduğu andı
Onuda yanına aldın da gittin

Öyle bir vurdun ki canlara yonga
Temelden sarsıldı yıkıldı denge
Vaki oldu emri hak elif yenge
Evladın uğruna öldün de gittin

Vaizden dinledim hadiste geçmiş
Bir seda imiş hoş gerisi boşmuş
Ramazan ayında gitmesi hoşmuş
Sanırım sen bunu bildin de gittin

Sanki kanatsız bir kuş olup uçtun
Daha genceciktin kırk beş mi kaçtın
Bir iftar zamanı aniden göçtün
Ne çabuk dünyaya geldin de gittin

Tuttuğun oruçlar iftarlar şahit
Kıldığın namazlar dualar yahut
Bahtiyarım der ki sen gerçek şehit
Sana diyemem ben öldün de gittin