Mehmetçik Şiiri - Yaşar Yaman

Sert rüzgârlar eserken dağda, belde;
Kapanmış ufuklar, karanlık gece;
Mehmetçik nöbet tutuyor, silah elde;
Gören, duyan hayran bundaki güce.

Acı rüzgârlar eser, gece nöbette;
Çıkmazken ininden kurt bu kıyamette,
Çarpar Memetçik’in yüreği hizmette,
Mehmetçik’in bu hizmeti, bilinmez bilmece.

Herkes derin uykuda, o hep uyanık;
Her yerde O,vatanına kurbanlık;
Azmi, çabası savaşı hayranlık;
Akla; vatan, bayrak gelir görünce.

O, ova geçer; tepe, dağlar aşar;
O,ülke, millet, bayrak için yaşar;
Ne görev verilse, durmadan koşar;

Yaman; Mehmetçik, Muhammed’den gelir,
Dost düşman, Onu iyi tanır, çok iyi bilir;
O dostlarına baldır, düşmanına zehir;
Şehit şad olur cennete girince.