Mehmetçik... Şiiri - Aşık Mahmut Çelikgün

Bu vatan her zaman yirmi yaşında
Değmesin sana hiç nazar Mehmetçik
Kutsal olan görevinin basında,
Savaşı,barışı sezer Mehmetçik...

Akşam olur koğuşuna çekilir
Mektup,harçlık yoksa boynu bükülür
Belli etmez göz yaşları dökülür
Dertlenir,kendini üzer Mehmetçik...

Dilinde ezberdir harbiye marşı
Yükselir avazı,inletir arşı
Haftalık izinle gezerler çarşı
Zaman çabuk geçer kızar Mehmetçik...

Mektup yazar Ayşe,Fatma,Hülya’ya
Cevap bekler artık bir aydan aya
Tanıtmıştır o kendini dünya’ya
Gerekirse tarih yazar Mehmetçik...

Moladan molaya tüfeğin çatar
Yakar bir sigara,derde dert katar
Şafak sayar kepi havaya atar
Bazen moralini bozar Mehmetçik...

Olur ise eğer bir sefer hali
Sorulmaz ondan bunun vebali
Yükseklerde uçan şahin misali
Semalarda kanat süzer Mehmetçik

Yazar tertibini gizli bir yere
Anıları sığmaz olur deftere
Bekler de yolunu gelmez tezkere
Takviminden bir gün çizer Mehmetçik...

Tankçıdır,topçudur botları dizde
Koşar adım gider bayırda,düzde
Coşkun nehirlerle,derin denizde
Dalar,balık olur yüzer Mehmetçik...

Piyade,sıhhiye,hava komando
Levazım,istihkâm,jandarma,bando
Edirne,Kars,Tokat,İzmir’de,Van’da
Bastığı her yeri bezer Mehmetçik...

Vardır emirlere mutlak itaat
Güç katar kendine yapar tatbikat
Uyanıktır her saniye,her saat
Nöbet biter,sonra sızar Mehmetçik...

Bu vatan toprağı ana kucağı
Özlem ile bekler baba ocağı
Kefenidir al bayrağı,sancağı
Fışkırır topraktan uzar Mehmetçik...

Çelikgün,sizlere hep hayran kalır
Terhis olup gelir sılasın bulur
Düşer bir mevzide o şehit olur
Kendi mezarını kazar Mehmetçik...

Aşık Mahmut ÇELİKGÜN.