Mehmetçik Şiiri - Kadir Kaya

Mehmetçik savaştan savaşa koşmuş,
Vatan.Bayrak için vuran Mehmetcik.
Çanakkaleye sor,coştukça coşmuş,
Bir Cihana karşı duran Mehmetcik

Yenilmeden mağlup olduk masada,
Ordumuz dağıldı,herkes tasada,
Ne silah ne mermi kalmış kasada,
Yoklar çemberini yaran Mehmetcik.

Her bir yanımızdan girdi amansız,
Millet için,için yanar dumansız,
Bunu hak etmedik zalim imansız,
Derdime dermanı soran Mehmetcik.

İsyanlarda dedem,anamla,bacım,
Üzülme yakında dinecek acım,
En büyük armağan özgürlük tacım,
Mazluma yardıma varan Mehmetcik.

Samsun’dan Mustafa Kemal çıkınca,
Biten umutlara ışık yakınca,
Yağan yağmur,şimşek olup çakınca,
Sakaryadan müjde yarın Mehmetcik.

Bir sabah topcunun ateşi başlar,
İnançla yerinden oynadı taşlar,
Halkımın gözünden kurusun yaşlar,
Zulmün direncini kıran Mehmetcik.

Kolordumuz dağdan aştı sırayla,
Önce böldü,sonra vurdu arayla,
Ülkem yaşayamaz böyle karayla,
Cepheyi dört yandan saran Mehmetcik

Bizden helal damardaki kan,
Atmalı düşmanı ağarmadan tan,
İşte Dumlupınar,işte Aslıhan,
Şevkle canından can veren Mehmetcik.

Yurdumdan işgali söken Mehmetcik.
Yunanı denize döken Mehmetcik.
Kadirim sevgiyi eken Mehmetcik.
Şehitlik sırrına eren Mehmetcik.