Mehmetciğin Türküsü Çanakkale

Siperlerden taşan, yanık bir türkü;
Çanakkale, asla geçilmez diyor.
Düşmanın çokluğu, yıldırmaz Türk’ü
Mehmetçiğin gücü ölçülmez diyor.

Anam, kuşağıma dikti bir kese
Kınalı koçuna, kondurdu buse
Ne çıkar, yamalı olsa elbise!
Esaret gömleği biçilmez diyor

Sökülür, atılır elbet bu illet
Bir Türk için, silik yaşamak zillet
Allaha inanmış, necip bir Millet
Düşman karşısında küçülmez diyor

Vatan, bir bütündür, kimse bölemez
Kudurmuş sırtlanlar, tek taş alamaz
İstese de, umduğunu bulamaz
Her çeşmenin suyu içilmez diyor

İmanlı göğsümüz çelikten kalkan
Asil yüreğimiz kaynayan volkan
Pişman olur bize çatmaya kalkan
Albayrak üstünde uçulmaz diyor

Mermimiz biterse, yeter süngümüz
Cesarette, yoktur bizim dengimiz
Son nefere kadar, sürer cengimiz
Savaş meydanından kaçılmaz diyor

Cephede versek de, binlerce şehit
Yerini doldurur, şanlı mücahit
Hepimiz ant içtik, Rabbim de şahit
Ölmeden, bu boğaz açılmaz diyor

Conkbayırı, zığındere, kanlısırt
Saldırıya geçti, bir sürü açkurt
Simalar rengârenk, hava, kan, barut
Burada, kim kimdir seçilmez diyor

Bir gün, gün yüzüne çıkar gerçekler
Cennette boy verir, solmaz çiçekler
Düştüğü toprakta dirilecekler
Şahadet şerbeti saçılmaz diyor

Kanımızla yazdığımız destanı;
Okusun, Avrupa, varsa irfanı.
Onların, olsaydı biraz vicdanı
Bir insan, bu kadar alçalmaz diyor

İstiklâlim için veririm canı
Namusum uğrunda dökerim kanı
Düşmana çiğnetmem’’ Cennet Vatanı”
Bir başka diyara göçülmez diyor
Çanakkale, asla geçilmez diyor

Mehmet Postallı / 2008