Mehmetçiğe Mektup Şiiri - Murat Duman

MEMMETÇİĞE MEKTUP
Serhat boylarında, yurdunu korur,
Hainlerden asla, yılmaz Mehmedi’m.
Caniye katile, can siper durur,
Katilin yüzüne, gülmez Mehmedi’m…

Gözleri Hedefte, kulağı seste,
Onurla yaşarken, saygılı dosta,
Bilimle yarışır, teknikte usta,
Kanunsuz bir karar, almaz Mehmedi’m…

Saldırır düşmanlar, huzur, bozmaya,
Masum yavrulara, mezar kazmaya,
Şeytanın izinde, başlar azmaya,
Şeytanı bir adım salmaz Mehmedi’m...

Mehmedi’m bir ölse, bin kere doğar,
Kalleş düşmanları, eliyle boğar,
Mazluma sarılır, nefreti kovar,
Nefsiyle oyuna, gelmez Mehmedi’m…

Peygamber ocağı, yurdun dört yanı,
Mehmet geri dönmez, aksa da kanı,
Vatanın emrinde, fedadır canı,
Namertlere borçlu, kalmaz Mehmedi’m…

Emrinde Atanın, kükrer zalime,
Ölüm Şehitliktir, etmez kelime,
Bayrağa kan verir, gider ölüme,
Ölümden ötesini, bilmez Mehmedi’m…

Unutmaz İzmir’i Çanakkale’yi,
Yok, olsun hainler, en son dileği,
Bükülemez asla, çelik bileği,
Kan akar içine silmez Mehmedi’m…

Murat Duman derki; Ata’mın eri,
Saygıyla sevelim, bütün cevheri,
Onlar bu vatanın, gözünün feri,
Şehit olur ama ölmez Mehmedi’m…
Şehit olur ama dönmez Mehmedi’m…
26.04.2006 ANKARA