Mehmetçiğe Şiiri - Gürsoy Solmaz

Al bayrak elinde, iman göğsünde
Vatan düşmanını vurmadan gelme...
Haini takip et; kalmasın inde,
Millet hesabını sormadan gelme...

O kahpe asalak, kâfir maşası
Senin görkemine âlem şaşası,
Kim ise, ne ise onun paşası,
Onu da çarmığa germeden gelme...

Sen şahinsin, sen bilirsin işini,
Nefesi tükensin koyma peşini,
Teker teker kargaların leşini,
Sıra sıra düze sermeden gelme...

Sen şehit torunu, şahit evlâdı
O veledüzzina ermeni adı,
Düşman kıskıladı, o da havladı,
Haykır-ki ödünü yarmadan gelme...

O aklı cılızın beyni de cüce,
Kim karşı koyacak sen gibi güce,
Bu vatan azizdir, şehitlik yüce,
Küstaha bu dersi vermeden gelme...

Allah kılıcını keskin eylesin,
“Türküm” diye yankı yapıyor sesin,
Tarihler bir daha seni söylesin...
Biraz bekle... orda, durmadan gelme...

Benim bir ordum var Türk, denen diye,
Bu Hadis’e mazhar olman hediye,
Sen Mehmetçik oldun, vatan Türkiye...
Düşman defterini dürmeden gelme...