Sesin okşarken kulak zarlarımı
Nerdesin vefasızım!
Dağlar himaye etti ahlarımı.
Alıp giderken umutlarımı
Bilmezsin vefasızım!
Cümleler doğru olsa ne güzel imalıdır
İnsanlar doğru olsa ne güzel simalıdır
Mehmet Zeki Özdemir
Anlıyor insan
Geçte olsa
Uzak hayallere daldığını
Çıkmaz sokaklara girdiğini
Bilmiyor insan
Gök maviye darıldı
Gözleri bulutlandı
Bulutların beyazı alındı
Yetmedi bir de siyaha çalındı
Ağlayan mutluluklar,gülüşen yalnızlıklar
Gebe kaldı zıtlıklara insanlığımız
Güneş batıdan doğdu hep
Kıyamete uyandık her sabah
O ince çizgisini göremedik gece ile gündüzün
Gülhane'yi gezdirdik geleceğimize
Herkes ayakları altına aldı
Ancak zor gelen olmadı
Biri kalmıştı ayakları altına girmediğim
Ve sonunda o da aldı
Hiçbir şey göremiyordum
Sadece kokusu vardı
Bir şiir gibi gelişin
Bir şiir gibi gidişin
Ve oturuşun sol yanıma
Bakışın yana doğru
Yandan görmek gözlerini
Hüküm giymek yüreğinde
Bir insan eskilerden
Tam eskiden bir insan
Fazlasıyla kendisi gibi
Müslümanlık mabedinin karşısında
Issız bir oturakta
Dışardan yük sayılabilecek gövdesiyle
Ve yine uzakların yumuşak karanlığını yutkunuyorum
Bir şimşek, kayıp bir yerlere inecekmiş gibi
Gürlemesi duyulmayacak belki
Belki ateşli bir ilhamdı yutkunduğum
Aşk da bir ilhamdı tabi
Belki bilinçsiz bir sevinç
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!