Yine bir akşamüstü
Ne kadar özleyebildiysem özledim yine seni
Sen bu günüme sığmayan
Yarınıma sakladığımdın geceden
Sen öğrettin her gece çalmayı çok eskilerden
Bir ara konuştun sonra sustun
Sana aşkın anlamını sordum
Cevaplarında senin gibi kaçamak
Acıya kedere lazımdır alışmak
Bu defa susma konuş benimle
Yürekten birbirimizi çok sevdik
Kavuşuruz diye hep ümit ettik
Eller gülerken biz gülemedik
Bir araya gelip te sevinemedik
Senelerce kavuşmanın hayalini kurduk
Gözyaşlarımda yaşatıyorum seni
Süzülüp gitme ne olur
En farklı sevgi benimki diye
Terk etme gözlerimi, karışma yağmurlara
Kimseye söyleyemem seni
Ne hayaller ne umutlar kurmuştuk seninle
Seviyorduk ikimizde birbirimizi
Gözlerimiz değil yüreklerimiz görüyordu
El ele tutuşup dolaşıyorduk sokaklarda
Sinemalara giderdik en çok aşk filmini izlerdik
İnsan bir başka oluyor âşık olunca
Göremezsin sevdiğinden bir başkasını
Bir gülümser
Yüreğini yakar
Anlaşılır gibi değilsin
Kara derin kuytularda
Kâbus dolu uykularda
Efkâr saran şarkılarda
Bir ben, bir de kalbim bilir
Bak bu kâğıt kalem benim
Bir ben olmalıyım seni bu kadar seven
Bu kadar uzakken böylesine yakın kalabilen
Bir benim yanımda gülmelisin
Her yerde doyasıya gezinirken
Bir tek ben olmalıyım gözlerinin içinde
Bir ben vardır bende
Geceleri sensizliğe ağlayan
Bir ben vardır bende
Gündüzleri gülerek yıkılmadım diyebilen
Bir ben vardır bende
Karanlığın kol gezdiği
Ay ışığından yoksun bir gece
Yine üşüyorum yorganın altında
Düşümde, hayalimde yine sen olunca
Değişmeyenlerden bir başkasın
2012 de yazılıp hem dergi hem de internet ortamında yayınlalanan şiire bir "zil takarak" kendi adıyla yayınlayan arkadaş. "Ölüm" adlı şiiri silmezseniz bu sitenin yöneticisi ile görüşeceğim.