En yaşanılası şehirlerin biri olan İzmir de yaşıyorum .
Durun be!
Hele bir susturun arsız arzularınızı,
Kaygılarınıza yenilin,
Acılarınızla yüzleşin.
Çırılçıplak, yapayalnız kalın.
Öylesine ki ,
Gözlerimde bir koku var.
İnanın tarifi yok.
Çocuk mu desem, karanfil mi?
Yalnızlıktır belki
Yada mahpusluk bir tavan altında.
Acının kokusunu bilir misiniz siz?
Hangi ? Deli
içine gömer beni.?
Öldürmeden...
Ve bir anne gibi.
Hangi ses besler,
Hangi umut sıyırır kursağımı.
Hoşça kal
Din'im benim.
içimde ki kan kokum.
Sokulduğum
sokak aram.
Yaşlarımın en kör sahibi.
Sen
Mor küskünü menekşem.
Aksak , alaca kısrağım.
Bu kurşuni gök altında,
nice çığlıklar yoldum sana.
Sağır duvarlara haykırıp
Acıya düşkünlüğüm aşikar.
Uzunca düşler gömerim sineme.
Sevgimsi şeylerden bürünürüm.
Korkularımı bilerim, bir hançer gibi.
İnce ve kör sızılar salarım derinlerime.
Çocukluğumu söküp mutsuluğundan.
Sen zemherinin doğurgan çiçeği,
Yalnızlığımın ve çığlıklarımın tek sahibisin.
Tırnak uçlarımdan, kan yuvalarıma kadar
Sevdanı,
safir kınından sıyır.
Önce sokak çocuklarının,
çıplak ayaklarına sür,
sonra gök kubbenin kapısız odalarına.
Bir karaçalının, uykusuz koynuna sok.
yağmur sessizliğinde üşürken
kaldırım doğuşlu çiçeklerin....
düşer şiirlerine yüreğinin ateşi.....
kolu kopası kapıların
suskun gözlerinde gizlersin deliliğini....
kar etmez...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!