KENDİ ELİMİZLE İŞLEDİKLERİMİZİN
AĞZIMDA BIRAKTIĞI İÇERLEME
Aktı da sırrımızı düğümlerden boşaltan setresiz ırmak
Önce bir hayat ağdı yüzümüzden sonra zehir sonra rüya
Hırpalandık dibe çökmesek dedik oyundan geri kalmasak
SAMUD
Karanlık tanrılara sunduğun leşle avun
Ateşle ciğerime doğrulttuğun silahı
Etimde cındar iken şimdi ne tez unuttun
Bir bilge edasıyla fırlattığın bakışı
FROZEN
Aldanmış çocuların çığlıklarından sana
Sana ıssız düşlerden devşirilen bir bahar
Bam tellerimi kopart, gözlerinde durunca
Asfalt çizgilerinde kıvrılan kurdelalar
KABATON
Başım eğik gönlüm göğ gövdemde o göğerti
Beni bir göl dibine gömdüler gömün dedim
Aşk acemi çocuktu almadılar içeri
Soydular götürdüler gömdüler ölemedim
KARNAVAL
Say canım boğazımda say ki nöbette sesim
Ben de ateş-i dilden közden eser kalmadı
Aklandığım bilinsin diyeydi seslenişim
Bu yüzden aksadı ruh hurufat topalladı
TABUT
Her yer şiir ölüsü her yer parça parça et
Leşlerle azıklanıp bu güne dek yaşadık
Kendimizi dişlerken kan tutmuyordu hayret
Ellerimize çocuk cesetleri yapışık
ESRİME
Dizelere yaslanıp yaşamak nedir biliyorum
yanlış tarafta ıpıssız
duran sürahi. Gece uyanınca
korkudan çatladığım oyun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!