Alıp da yüreği omuzlarına
Düşmeli yollara...
Dağ bayır dememeli
Er olan kişi...
Vurmalı şu aman vermez dağlara
Kerem olup yanmalı
Garip bir kuş gibi konuver pencereme
Mevsimlerden sonbahar
Aylardan eylül olsun isterse
Yırtıver karanlıkları
Ya bir akşam üstü
Ya da bir seher vakti
Ettiğim ahlar bir gün tutar da
Yüreciğin tutuşur da görürsün
Şaşırır zehiri bala katar da
Hafif hafif yudumlar da görürsün
Biri tutsun yeterki biri tutsun
Bitmez tükenmez derdime
Gurbet ağlar,ben ağlarım.
Hiç gülmeyen talihime
Gurbet ağlar ben ağlarım.
Düştüm gurbet yoluna
bir sabah
kapın çalınacak ansızın
bir mektup bulacaksın eşikte
ellerin titreyecek
kalbin çarpacak hafiften
adımı göreceksin
seni bir meydanda vurdular
beni bir pusuda
seni tam alnının ortasından
beni sırtımdan kurşunladılar
sana fatihlar yasinler sunuldu ardınca
bana müstehzî tebessümler
Bir hıçkırık saplanır da böğrüme
Göz yaşlarım akar akar sel olur
Gelirsin de hayal meyal gözüme
Gurbet yolu gide gide çöl olur
Hasretin yüreğimde acıdan acı
Hey gidi de deli gönül hey gidi.
Yüce dağlar dolu dolu kar idi.
Yüreğimin yağı gibi eridi.
Şimdi zaman o zaman mı sevdiğim.
Ok atılsa erişmezdi burcuna,
yine iki gözüm iki çeşme
ağlasam diyorum
ağlasam hiç durmadan
fırat gibi dicle gibi
döküversem içimdeki sonbahar yağmurlarını
bardaktan boşanırcasına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!