Mehmet Vehbi Dervişoğlu Şiirleri - Şair ...

Sur üfledi melek içime doğru
Bin yıllık uykudan kalbim dirildi
Açıldı mezarın büsbütün bağrı
Ruha hayat için telkin verildi

Çürümüş tahtalar,bozulmuş lahit

Söyle bana güvercin
Sen Mecnun’u gördün mü?
Sevda yelli başına
Aşiyânın ördün mü?

Mumun aşka aksinde

Öztürkçeciler sizler muhakkak
Onurlu ama “şerefsiz”siniz
Dile kıyımı görüp müstehak
“Arsız” “edepsiz” ”esefsiz”siniz

“Akılsız”sınız yok başınızda

Sus deme yar,sus deme
Bu söz benim değildir
Yeter artık,pes deme
Bu ‘naz’ benim değildir

Ben şair değil,bir dava sözcüsü
Ben zahir değil,sırların gözcüsü
Ben ahir değil,cehennem közcüsü
Sattım benimi,benimden kurtuldum.

Sözüm kesinlikle başörtüsüne değildir.. sözüm başörtüsünü takıpta onu taşıyamayanlaradır.Zaten işin bilincinde olan tesettür ve sosyete kelimelerinin tezatından bunu kolaylıkla anlayabilir....

Dar pardesü sıkma başlar,
Tesettürlü sosyetede.
Renkli lensler çizme kaşlar,
Tesettürlü sosyetede.

KESER DÖNER,SAPI DÖNER
ŞEREFSİZLER,KEPİ DÖNER
BİR BAKARSIN,KAPI DÖNER
KALIRSINIZ,GÜLE GÜLE

İklimimde ihtilal var
Aklım çekti süngüsünü
Apansızın yüreğime
Vurdu iman bengüsünü

Bütün hükmü Elest akdi

Babam Celal Bey'e ithaf olunur.

Geri geri gidiyor işte ayaklarım
Susun,gayri işitmiyor kulaklarım
Söylemeye varmıyor ama dudaklarım

Müslüman Türk evladının;

Ağzında küfür,
Ahlakında küsur,
Zihninde belaltı,